کد مطلب:38016 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:34

گنجینه پرسمان » اهل بيت

گفته شده روح حضرت علي(ع) از آغاز خلقت بوده يعني اول روح بوده و بعد جسم به وجود آمده است. مگر دميدن روح پس از به وجود آمدن جسم نيست؟

در روايتي پيامبر اكرم(ص) فرمود: خداوند عزّوجلّ من و علي را از يك نور قرار داد، چهار هزار سال قبل از آن كه آدم را خلق كند، پس هنگامي كه خداوند آدم را خلق كرد، نور ما را در صلب او قرار داد. همين طور اين نور در اصلاب ادامه داشت تا در صلب عبدالمطلب از هم جدا شديم. يك جزء نور من شد و جزء ديگر نور علي. (1)

عرفا برابر اصطلاح فلاسفه و حكما، نخستين صادر را عقل اول مينامند و اين همان روح محمد(ص) است. عقل اول نخستين تنزل حق به صورت امكاني و وجود خلقي بوده، واسطه فيض موجودات ديگر است و همه كمالات مراتب پايينتر از خويش را به نحو كامل داراست. فرموده نبي اكرم(ص) ناظر به همين معني است.(2)

بنابراين ميتوان گفت: پيامبر(ص) و علي(ع) كه يك نور هستند و قبل از ولادت و حتي قبل از خلقت آدم وجود داشتهاند، مقصود وجود مادي و جسماني آنها و مربوط به عالم ناسوت نيست. پيامبر(ص) و امام علي(ع) از نظر ظاهري و جسماني مانند افراد ديگر، مراحل طبيعي و عادي را بايد پشت سر بگذارند و طبيعي است كه دميدن روح پس از انعقاد نطفه است. اگر چه در بعضي از روايات بيان شده كه ارواح قبل از خلقت اجساد و اجسام آفريده شدهاند. توجيه آن به اين نحو ميتواند باشد كه روح همه انسانها از آن جا كه حقيقتي نزد خداوند دارند، همچنين نور حضرت علي(ع) و پيامبر(ص)، پيش از خلقت ناسوتي و مادي در مرتبه قبل نه در زمان قبل در عالم الوهيت وجود داشتهاند.

پينوشتها:

1 - علامه حلي، كشف اليقين، ص 11.

2 - دكتر يثربي، عرفان نظري، ص 330.